Burdur’lu 79 yaşındaki Terzi Ünal Katlanç haftanın 6 günü dükkanında sabah 8 ile akşam 8 arasında çalışıyor.
Burdur’lu Ünal Katlanç 1950 yılında İlkokulu bitirdikten sonra meslek öğrenmesi için ailesi tarafından terzi çıraklığına verildi. Katlanç, çıraklık, kalfalık ve ustalık olmak üzere 67 yıldır mesleğini sürdürüyor.
Katlanç “1950’de ilkokulu bitirdikten sonra terziliğe başladım. Mesleğimi seviyorum. Sevdiğim için çalışıyorum. Çalışmasam evde hasta olur yatarım. Allaha şükür vücudum sağ. Gidiyorum namazımı kılıyorum, dükkanımda çalışıyorum”dedi.
Katlanç; “Hiç bir zaman mesleğimden şikayetçi olmadım. Ailemin geçimini sağladım. Namerde muhtaç olmadım. İki çocuk yetiştirdim. Şimdi iki torunum İstanbul’da okuyor. Onlara da yardımcı oluyorum”diye konuştu.
Terziliğin zevkli meslek olduğunu anlatan Katlanç “Çalışmak zevkli. Ağır işimiz yok. Göz nuru. Eskisi gibi değil artık. Herşey otomatik makina. Yeni dikme işi kalmadı artık. Şimdi sadece tamirat yapıyoruz ama terziliği iyi bilen tamirat yapabilir. İyi bir ustanın yanında yetiştiysen tamirat yapabilirsin” ifadelerini kullandı.
Meslekte çırak yetişmediğini anlatan Katlanç “40 senedir aynı dükkandayım. Bir tek çırak gelmedi meslek öğreneyim diye. Terzilik günden güne bitiyor. İleride tamirat yapacak terzi de kalmayacak” diye konuştu.
1954’ten bu yana işyerine Kravatlı geldiğini söyleyen Katlanç ” kravat takmadım mı boşluk hissediyorum. Hem müşteriye hem mesleğime saygıdan çok sıcak havalar haricinde hep kravatlı geliyorum. Burdur’da benden başka kravat takan yok esnafların içinde. ” dedi.
Katlanç şunları söyledi; “Mesleği sevmek önemli. Sabah 8 akşam 8 haftanın 6 günü dükkanımdayım. Allah sağlık verdiği müddetçe çalışacağım. Bırakmayı düşünmüyorum. Bana ‘bırak artık’ diyorlar. Neden bırakayım. Ne zaman canbı Allah ‘gelme artık derse’ gelmem dükkana”
Mesleğe başladığı yıllarda Burdur’da 150 civarında terzi olduğunu söyleyen Katlanç “şu anda bu mesleği yapan çok az kaldı. Mesleğin son temsilcileriyiz.” ifadelerini kullandı.
